استنتاج مبتنی بر قواعد
استدلال یک فرآیند ذهنی از یک پایگاه دانش (KB) به یک پرسش جدید (شامل یک گزاره، یک فعل جدید، یک سوال، یک فرآیند، یک برنامه و غیره) است و به ویژه، آن عملِ تفکر در مورد چیزی به شیوهای منطقی است.
اشکال مختلف استدلال منطقی وجود دارد:
• استدلال استقرایی: برای ساختن نظریه های عمومی (دانش) از مشاهدات خاص (واقعیات).
• استدلال قیاسی: استفاده از نظریه های عمومی (دانش) در موارد خاص برای استنباط حقایق جدید.
• استدلال ربایشی: استفاده از نظریات کلی و مشاهدات ناقص برای رسیدن به معقول ترین نتیجه.
در حوزه دانش گراف ها و وب معنایی، استدلال (شامل قیاسی، استقرایی و ربایشی) فرآیندی از پایگاه دانش OWL تا یک کوئری جدید است. با “بازنمایی دانش نمادین”، دانش می تواند در ماشین ها بازنمایی شود تا امکان محاسبات استقرایی را فراهم کند. همچنین، با «معناشناسی صوری» میتوانیم بازنمایی صوری را بر حسب معنای آن تفسیر کنیم، و با «ساختارهای داده» و «الگوریتمها» میتوانیم بازنمایی دانش را برای خودکارسازی استدلال دستکاری کنیم.
در نهایت، با یک “مهندسی دانش” خوب، منجر به استفاده کافی از این تکنیک ها در موارد استفاده ملموس می شویم.